|
|
 |
ENCYKLOPEDIA LEKÓW - opisy leków |
 |
 |
linki sponsorowane, reklamy |
 |
Spis alfabetyczny
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
P
Q
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ż
|
|
|
 | LARIAM |  |
| Substancje czynne leku: | Meflokin
| Forma leku: | tabletki 250 mg.
|
Inne leki związane ze schorzeniami | Malaria
| Zawartość | substancja czynna - meflokin.
| Sposób działania | Malaria (z włoskiego mala aria - złe powietrze) jest spowodowana przez pasożyty, które dostają się do krwi ludzkiej w wyniku ukąszenia komara Anopheles. Pasożyty atakują czerwone ciałka krwi rozwijają się w nich, a następnie powodują rozpad krwinek. Lariam niszczy pasożyty malarii i jest skuteczny również przeciw odmianom pasożytów opornych na inne preparaty antymalaryczne.
| Zastosowanie | Lariam podaje się zapobiegawczo lub leczniczo w przypadkach malarii.
| Ostrzeżenie | Preparatu nie wolno podawać osobom uczulonym na Lariam. Leku nie wolno podawać pacjentom z zaburzoną czynnością nerek lub wątroby. Leku nie wolno stosować pacjentom cierpiącym na epilepsję lub zaburzenia psychiczne. Kobiety w wieku płodnym powinny stosować efektywny środek antykoncepcyjny w okresie kuracji Lariamem oraz w 3 miesiące po ustaniu leczenia. Pacjenci cierpiący na zaburzenia rytmu serca powinni powiadomić lekarza o tym przed rozpoczęciem kuracji Lariamem. Lek może upośledzać sprawność psychofizyczną, dlatego w trakcie stosowania preparatu nie wolno prowadzić pojazdów mechanicznych ani wykonywać czynności precyzyjnych. Uwaga ta dotyczy specjalnie osób wykonujących zawody: pilota lub kierowcy. W razie wystąpienia stanów niepokoju i zagubienia w leczeniu zapobiegawczym należy natychmiast przerwać kurację. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli Lariam stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Zamiar stosowania innych leków jednocześnie z preparatem należy omówić z lekarzem. Nie należy brać dodatkowych leków przeciwmalarycznych w trakcie leczenia Lariamem.
| Działania niepożądane | w kuracji zapobiegawczej >1/100- Mdłości, wymioty, biegunka, bóle brzucha. >1/1000- Bóle i zawroty głowy. Mrowienia kończyn. Zaczerwienienie skóry. Syndrom Stevensa-Johnsona. Niepokój, depresja, zagubienie, nadaktywność psychiczna i motoryczna. w leczeniu malarii >1/100- Bóle i zawroty głowy. Zaburzenia równowagi. Mdłości, wymioty, biegunka, bóle brzucha. Zaburzenia rytmu serca. Świąd. 1/1000- Brak apetytu. Poczucie słabości. Zaburzenia emocjonalne. Poczucie zagubienia. Zaburzenia w czynności wątroby. >1/1000- Bóle mięśni. Wypadanie włosów. Zmiany w obrazie krwi. Zaburzenia wzroku. Oszołomienie. Pokrzywka, wysypka. Syndrom Stevensa-Johnsona. Wiele z wymienionych działań można również przypisać objawom malarii.
| Dawkowanie | Dawkę ustala lekarz. Normalna dawka dla pacjenta dorosłego w zapobieganiu malarii wynosi 1 tabletka raz na tydzień. Tabletkę należy zażywać zawsze w tym samym dniu tygodnia, np. poniedziałek. Leczenie należy rozpocząć na tydzień przed przybyciem do zagrożonego malarią regionu, kontynuować w czasie pobytu oraz po powrocie z zagrożonego regionu przez 4 tygodnie. W leczeniu malarii - dawkę ustala lekarz. W trakcie kuracji należy pić dużo płynów. Lek należy zażywać w trakcie posiłków.
| Ciąża i karmienie | Ograniczone doświadczenia ze stosowaniem leku w okresie ciąży, należy zatem zasięgnąć opinii lekarza w razie zamiaru stosowania preparatu podczas ciąży. Istnieje prawdopodobieństwo, że lek oddziałuje na karmione dziecko. Nie wolno zażywać leku w trakcie karmienia.
| Przechowywanie | Lek należy przechowywać w miejscu suchym.
| Opakowania | tabletki 250 mg a 8 szt.
|
 |
linki sponsorowane, reklamy |
 |
drugs and supplements
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
|