|
|
|
 |
ENCYKLOPEDIA LEKÓW - opisy leków |
|
 |
linki sponsorowane, reklamy |
 |
Spis alfabetyczny
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
P
Q
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ż
|
|
|
|
| VERMOX | |
| | Nazwa międzynarodowa: | Mebendazolum | | Substancje czynne leku: | Mebendazole
| | ATC: | P02CA
| | Forma leku: | tabletki 100 mg
|
| Inne leki związane ze schorzeniami | Pasożyty przewodu pokarmowego
| | Zawartość | substancja czynna - mebendazole
1 tabl. zawiera 100 mg mebendazolu.
| | Sposób działania | Vermox zakłóca przemianę materii w ustroju robaka, głównie uniemożliwia przyswajanie cukrów, w wyniku czego następuje wyniszczenie i śmierć pasożyta. Vermox wpływa również hamująco na rozwój jaj robaków.
* Syntetyczny lek przeciw robakom pasożytującym w jelicie.
* Powoduje degradację mikrotubuli w komórkach robaka, zaburzając w ten sposób przyswajanie glukozy i prawidłowe czynności trawienne pasożyta do tego stopnia, że dochodzi do jego autolizy.
* Wchłaniany jest w niewielkim stopniu.
* Biodostępność leku jest niewielka z powodu niskiej rozpuszczalności substancji aktywnej. Około 2-5% podanego leku zostaje wydalone z moczem, 95% leku jest wydalana w postaci nie zmienionej lub jako główny metabolit z kałem.
| | Zastosowanie | Zakażenia pasożytami przewodu pokarmowego, jak glistą ludzką, owsikami, tęgoryjcem dwunastnicy, niektórymi rodzajami tasiemca, bąblowcem, włosogłówką.
| | Ostrzeżenie | Leku nie wolno podawać pacjentom uczulonym na mebendazol. U dzieci poniżej 2 roku życia zaobserwowno napady skurczów mięśni w związku ze stosowaniem Vermoxu, dlatego leku nie wolno podawać w tej grupie wiekowej. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli Vermox stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Zamiar stosowania innych leków łącznie z preparatem należy omówić z lekarzem.
Nie należy spożywać alkoholu w trakcie leczenia, ani w dobę po jego zakończeniu.
Należy poinformować pacjenta, że utrzymanie czystości jest ważnym czynnikiem zapobiegającym nawrotowi i rozprzestrzenianiu się choroby. W przypadku przyjmowania preparatu przez długi okres czasu w dawkach znacznie przewyższających zalecane, obserwowano zaburzenia czynności wątroby do zapalenia wątroby włącznie. U pacjentów z upośledzoną czynnością wątroby może wystąpić zaostrzenie przebiegu choroby. Szczególnej ostrożności wymaga stosowanie leku u pacjentów cierpiących na chorobę Leśniewskiego-Corhna lub wrzodziejące zapalenie jelita grubego, gdyż wchłanianie i toksyczność preparatu mogą być nasilone. Dzieci w wieku do 2 lat: w razie potrzeby stosowania leku u małych dzieci należy rozważyć, czy spodziewane korzyści przewyższają potencjalne ryzyko.
| | Działania niepożądane | 1/1000
- Przejściowe bóle brzucha.
- Biegunka.
- Zawroty głowy.
- Działania takie pojawiają się przy stosowaniu dużych dawek w związku z silnymi infekcjami pasożytniczymi.
<1/1000
- Wysypka, pokrzywka.
- Obrzęk twarzy i języka.
W przypadku masowej inwazji i intensywnego wydalania robaków, obserwuje się utrzymujący się ból brzucha i biegunkę. Rzadko reakcje nadwrażliwości, przekrwienie skóry, pokrzywka i obrzęk naczynioruchowy.
| | Dawkowanie | Dawkę ustala lekarz.
Zazwyczaj dawka dla dorosłych i dzieci powyżej 2 roku życia w zwalczaniu owsików 1 tabletka jako jednorazowa dawka. Po 14 dniach należy dawkę powtórzyć w celu uniknięcia powrotu infekcji; w zwalczaniu tęgoryjca i włosogłówki 2 tabletki rano w ciągu 3 kolejnych dni. W razie bardzo silnych infekcji leczenie należy przedłużyć do 5 dni.
Doustnie.
Dorośli i dzieci powyżej 2 lat:
* Owsica: 1 tabl. (100 mg) podana jako pojedyncza dawka. Ponieważ reinwazje są bardzo częste, zaleca się powtórzenie kuracji po upływie 2 i 4 tyg.
* Glistnica, zarażenie włosogłówką, tęgoryjcem i zakażenie mieszane: 2 x 1 tabl. (2 x 100 mg) na dobę, rano i wieczorem, przez trzy kolejne dni.
| | Wskazania | Leczenie inwazji pojedyńczej lub inwazji mieszanych pasożytów jelitowych:
* Enterobius vermicularis (owsik),
* Trichuris trichiura (włosogłówka ludzka),
* Ascaris lumbricoides (glista ludzka),
* Ancylostoma duodenale (tęgoryjec dwunastnicy),
* Nacator americanus (tęgoryjec amerykański).
| | Przeciwwskazania | Nadwrażliwość na składniki preparatu.
| | Interakcje | Równolegle prowadzone leczenie cymetydyną może zwolnić metabolizm mebendazolu w wątrobie, co prowadzi do podwyższonego stężenia leku w osoczu, zwłaszcza podczas przedłużającego się leczenia (zaleca się określenie stężenia preparatu w osoczu w celu dostosowania kolejnych dawek). Tłusty pokarm może spowodować zwiększenie absorpcji leku.
| | Przedawkowanie | Mogą wystąpić skurcze mięśni brzucha, nudności, wymioty oraz biegunka, sporadycznie przemijające zaburzenia funkcji wątroby, zapaleniu wątroby i neutropenii (głównie u pacjentów poddanych leczeniu dużymi dawkami przez dłuższy czas). Nie istnieje swoiste antidotum. Można zastosować płukanie żołądka, a także podać węgiel aktywowany.
| | Ciąża i karmienie | Ograniczone doświadczenia ze stosowaniem leku w okresie ciąży, należy zatem zasięgnąć opinii lekarza w razie zamiaru stosowania Vermoxu podczas ciąży.
Nie wiadomo czy lek przenika do mleka matki, należy zatem zasięgnąć opinii lekarza w razie zamiaru stosowania leku w okresie karmienia dziecka piersią.
Lek jest przeciwwskazany u kobiet ciężarnych oraz u których zachodzi podejrzenie, że są w ciąży (preprarat wykazuje embriotoksyczne i teratogenne). Nie należy karmić piersią w czasie stosowania leku.
| | Opakowania | tabletki 100 mg a 6 szt.
6 sztuk
|
|
linki sponsorowane, reklamy |
|
drugs and supplements
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
WYKOP
GOOGLE
BLIPNIJ
STUMBLEUPON
WYSLIJ
