|
|
|
 |
ENCYKLOPEDIA LEKÓW - opisy leków |
|
 |
linki sponsorowane, reklamy |
 |
Spis alfabetyczny
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
P
Q
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ż
|
|
|
|
| LOKREN | |
| | Nazwa międzynarodowa: | Betaxolol hydrochloride | | Substancje czynne leku: | Betaxolol hydrochloride
| | ATC: | C07AB
| | Forma leku: | tabletki powlekane 20 mg
|
| Zawartość | substancja czynna - betaxolol
1 tabl. powl. zawiera 20 mg chlorowodorku betaksololu.
| | Sposób działania | LOKREN jest selektywnym blokerem receptorów b1. Oznacza to, że lek blokuje działanie hormonów stresu zarówno w sytuacjach napięcia psychicznego, jak i wysiłku fizycznego. Prowadzi to do zwolnienia akcji serca (pulsu) oraz zmniejszenia objętości krwi pompowanej na minutę, co z kolei prowadzi do obniżenia ciśnienia krwi. Zredukowana praca serca zapobiega skurczowi naczyń wieńcowych, który pojawia się w sytuacji nadwerężenia serca na tle psychicznym lub fizycznym. W dawkach zalecanych LOKREN nie wpływa na oskrzela, tak że lek może być stosowany u pacjentów cierpiących na astmę. Obniżone ciśnienie tętnicze utrzymuje się przez 24 godziny po jednej dawce leku.
Kardioselektywny lek działający b-adrenolitycznie, nie działa sympatykomimetycznie, po podaniu doustnym jest całkowicie i szybko wchłaniany, T0,5 leku wynosi 16-20 h, co zapewnia wysoką skuteczność działania przeciwnadciśnieniowego w przypadku podawania leku w jednej dawce na dobę.
| | Zastosowanie | Wysokie ciśnienie krwi, angina pektoris (choroba wieńcowa).
| | Ostrzeżenie | Leku nie należy stosować w nieleczonej niewydolności serca, w bloku serca (zaburzeniach w systemie przewodzenia impulsów w sercu), lub w zbyt wolnej akcji serca. Przed rozpoczęciem kuracji pacjenci cierpiący na cukrzycę, astmę lub inne poważne trudności w oddychaniu, chromanie przestankowe oraz poważnie uszkodzone nerki powinni powiadomić o tym lekarza. Pacjenci cierpiący na dychawicę oskrzelową, powinni jednocześnie z LOKREN zażywać leki stymulujące receptory b 2.
Istotne jest również poinformowanie personelu służby zdrowia o fakcie zażywania LOKREN przed ewentualnym zastosowaniem narkozy.
Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli preparat stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Ewentualne stosowanie innych leków podczas kuracji betaxololem powinno być przekonsultowane z lekarzem. Nie wolno podawać jednocześnie z preparatem verapamilu oraz barbituratów. Przy jedno-czesnym stosowaniu diltiazemu, epinefryny, fenylpropalaminy, leków z grupy NSAID (preparaty przeciwbólowe), klonidyny oraz preparatów przeciw arytmiom należy zmodyfikować dozowanie LOKREN. Zakończenie kuracji LOKREN należy robić stopniowo zmniejszając dawkę w ciągu 7-10 dni, aż do zupełnego wycofania leku.
Nie wolno jednak samowolnie zmieniać zaleceń lekarza.
W przypadku konieczności przerwania leczenia preparatem dawki należy zmniejszać stopniowo.
| | Działania niepożądane | >1/100
- Zmęczenie lub słabość mięśni, które to objawy pojawiają się na początku leczenia i mają charakter przejściowy - zanikają w trakcie kontyuowania kuracji.
- Zimne kończyny, powolna akcja serca.
- Mdłości, biegunka.
- Zaburzenia snu.
- Duszność - brak tchu.
1/1000
- Przygnębienie.
- Halucynacje.
- Reakcje skórne - wysypka, zaczerwienienie skóry, zmniejszone wydzielanie gruczołów łzowych.
- Nadmierne pocenie się.
- Blok serca.
Osłabienie, oziębienie kończyn, bradykardia, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, impotencja, bóle i zawroty głowy, bezsenność, rzadko inne objawy.
| | Dawkowanie | Dawkę ustala lekarz. Zazwyczaj dawka dla pacjenta dorosłego w nadciśnieniu tętniczym oraz w dławicy bolesnej wynosi 10 mg raz dziennie. W razie niewystarczającego efektu dawkę można zwiększyć do 20 mg dziennie.
Zazwyczaj 20 mg/dobę. U chorych z ciężką niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <20 ml/min) zalecana jest modyfikacja dawki do 10 mg/dobę.
| | Wskazania | * Nadciśnienie tętnicze,
* choroba niedokrwienna serca.
| | Przeciwwskazania | * Nadwrażliwość na betaksolol, przypadki reakcji anafilaktycznych.
* Astma i ciężkie przewlekłe obustronne zapalenie płuc
* nieleczona niewydolność serca,
* wstrząs kardiogenny,
* blok przedsionkowo-komorowy II i III°,
* dławica Prinzmetala,
* zespół chorego węzła zatokowego (włączając blok zatokowo-przedsionkowy),
* bradykardia (<50 uderzeń/min),
* choroba Raynauda i ciężkie zaburzenia tętnic obwodowych,
* nieleczony guz chromochłonny,
* niedociśnienie.
Nie stosować w skojarzeniu z floktafeniną i amiodaronem.
| | Ciąża i karmienie | Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno zażywać leku w okresie ciąży.
Preparat przenika do mleka matki, lecz oddziaływanie na karmione dziecko jest mało prawdopodobne. Zamiar stosowania leku podczas karmienia piersią należy jednak omówić z lekarzem.
Stosowanie w okresie ciąży i karmienia piersią jest nie wskazane.
| | Przechowywanie | Lek należy chronić od światła i wilgoci oraz przechowywać w oryginalnym opakowaniu.
| | Opakowania | tabletki powlekane 20 mg á 28 szt.
|
|
linki sponsorowane, reklamy |
|
drugs and supplements
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
WYKOP
GOOGLE
BLIPNIJ
STUMBLEUPON
WYSLIJ