|
|
 |
ENCYKLOPEDIA LEKÓW - opisy leków |
 |
 |
linki sponsorowane, reklamy |
 |
Spis alfabetyczny
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
Ł
M
N
O
P
Q
R
S
Ś
T
U
V
W
X
Y
Z
Ż
|
|
|
 | MAPRYL |  |
| Nazwa międzynarodowa: | Enalaprili maleas | Substancje czynne leku: | Enalapril maleate
| ATC: | C09AA
| Forma leku: | tabletki 5 mg; 20 mg
|
Zawartość | substancja czynna - enalapril
Substancja czynna: maleinian enalaprylu odpowiednio: 5 mg, 10 mg, 20 mg
Substancje pomocnicze: wodorowęglan sodu, laktoza, skrobia kukurydziana, stearynian magnezu, powidon 25;
| Sposób działania | MAPRYL hamuje enzym wpływający na syntezę związku podwyższającego ciśnienie krwi w wyniku zwężenia naczyń krwionośnych oraz zatrzymywania soli i wody we krwi. Związek ten może również wpływać na na pogłębienie się niewydolności serca. Ciśnienie krwi obniża się zazwyczaj w godzinę, a największe obniżenie ciśnienia następuje po 4-6 godzinach od momentu przyjęcia leku. Efekt działania MAPRYL utrzymuje się przez 24 godziny. U niektórych pacjentów zadawalający wynik leczenia następuje dopiero po 4-8 tygodniach leczenia. Preparat działa chroniąco na nerki u pacjentów cierpiących na cukrzycę.
Substancja czynna preparatu - maleinian enalaprylu jest tzw. lekiem prekursorowym; przyjmowany w postaci nieczynnej, jest metabolizowany w wątrobie do aktywnego produktu
- enalaprylatu. Enalaprylat hamując przemianę angiotensyny I w aktywną angiotensynę II, powoduje obniżenie ciśnienia tętniczego oraz zmniejszenie przerostu lewej komory serca.
U chorych z niewydolnością serca, zmniejszenie oporu obwodowego naczyń zmniejsza pracę serca i poprawia stan pacjentów. Maksymalne stężenie enalaprylatu występuje w 3 – 4 godziny po zażyciu leku.
| Zastosowanie | Wysokie ciśnienie.
Niewydolność serca.
W leczeniu wysokiego ciśnienia można podawać preparat łącznie z innymi lekami obniżającymi ciśnienie, jak środki moczopędne lub blokery wapnia.
W leczeniu niewydolności serca podaje się MAPRYL łącznie z preparatami moczopędnymi oraz digitalisem.
| Ostrzeżenie | Leku nie wolno podawać pacjentom uczulonym na MAPRYL. Pacjenci wykazujący uczulenia jak: obrzęk twarzy, warg, języka oraz przełyku w wyniku np. ukąszeń insektów powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji MAPRYL. Pacjenci cierpiący na zaburzoną funkcję nerek, wady zastawek serca, osoby odwodnione w wyniku długotrwałych biegunek lub wymiotów, pacjenci pozostający na silnej kuracji odwadniającej i pozostający na bezsolnej diecie powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji MAPRYL. U tych pacjentów lekarz musi wyznaczyć specjalne dawkowanie leku, zbyt duża bowiem dawka leku może wywołać u tych pacjentów zawał serca lub wylew krwi do mózgu. Należy pamiętać, że w zaburzonej funkcji nerek nie podaje się preparatów potasu ze względu na ryzyko zbyt wysokiego stężenia potasu we krwi.
Przed zabiegiem operacyjnym i zastosowaniem narkozy należy poinformować służbę zdrowia o pozostawaniu na kuracji MAPRYL, bowiem ciśnienie może ulec niebezpiecznemu obniżeniu. Preparatu nie stosuje się dzieciom ani osobom z zaburzeniami w funkcji wątroby, gdyż brak doświadczeń ze stosowania leku u tej grupy pacjentów. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli MAPRYL stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Zamiar stosowania innych leków podczas kuracji MAPRYL należy omówić z lekarzem.
Podczas stosowania enalaprylu odnotowywano występowanie obrzęku naczynioruchowego, włącznie z obrzękiem krtani. Dlatego też w przypadku pojawienia się objawów takich jak: swędzenie twarzy, oczu, warg, języka, trudności w przełykaniu lub oddychaniu, należy zaprzestać stosowania leku i skontaktować się z lekarzem.
U pacjentów z jednostronnym lub obustronnym zwężeniem tętnicy nerkowej może dojść do wzrostu stężenia we krwi azotu mocznikowego i kreatyniny. Wzrost ten był zwykle odwracalny po zaprzestaniu podawania enalaprylu lub terapii lekami moczopędnymi.
W takich przypadkach czynność nerek należy monitorować.
Pacjentom, u których stwierdzono zmniejszenie objętości krwi krążącej (hipowolemię) lub niedobory elektrolitowe, enalapryl może nadmiernie obniżać ciśnienie tętnicze.
Należy zachować ostrożność podczas stosowania enalaprylu u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca oraz chorobą naczyniową mózgu.
U osób z bardzo ciężką niewydolnością serca stosowanie leków z grupy inhibitorów konwertazy angiotensyny może być przyczyną zmniejszenia wydzielania moczu (oliguria) i zmniejszenia wydalania związków azotowych (azotemia). Podczas leczenia enalaprylem odnotowywano przypadki wystąpienia zwiększonego stężenia potasu we krwi (hiperkaliemii), które ustępowało podczas dłuższego stosowania leku.
Zwiększone stężenie potasu w surowicy może występować u osób z niewydolnością nerek, cukrzycą, podczas stosowania soli potasu lub leków moczopędnych oszczędzających potas.
U pacjentów mogą wystąpić objawy infekcji (np. ból gardła, gorączka), które mogą świadczyć o neutropenii (zmniejszenie liczby białych krwinek obojętnochłonnych we krwi).
Podczas stosowania enalaprylu przez osoby z niewydolnością wątroby zaleca się zachowanie ostrożności.
| Działania niepożądane | 1/100-
* Bóle i zawroty głowy,
* uczucie bliskie omdlenia, zwłaszcza przy nagłej zmianie postawy na pionową, co zdarza się często po pierwszej dawce leku, gdy ciśnienie krwi obniża się.
* Zmęczenie,
* mdłości,
* biegunka,
* kaszel,
* bóle w klatce piersiowej.
1/1000- <1/1000-
* Uczucie słabości.
* Przyspieszone bicie serca.
* Brak apetytu.
* Kwaśne odbicia, zmiana odczuć smakowych, zatwardzenie, zapalenie języka oraz błony śluzowej jamy ustnej.
* Wysypka i świąd, nadwrażliwość na promienie słoneczne.
* Wypadanie włosów.
* Duszności.
* Bóle przy połykaniu.
* Nasilenie astmy, chrypka, skurcz w oskrzelach.
* Żółtaczka, zapalenie wątroby i trzustki.
* Zaburzenia snu, drażliwość.
* Mrowienie w kończynach.
* Wzmożone pocenie się.
* Splątanie, szum w uszach, zaburzenia wzroku.
* Zaburzenia w funkcji nerek.
* Impotencja.
* Reakcje alergiczne, jak gorączka, bóle stawów i mięśni, pokrzywka, obrzęki twarzy warg, języka i przełyku.
W razie wystąpienia duszności, obrzęków twarzy, warg i języka, uporczywych zawrotów głowy należy niezwłocznie skontaktować się z lekarzem i przerwać zażywanie leku.
Większość działań niepożądanych po przyjmowaniu enalaprylu jest łagodna, przemijająca i nie wymaga odstawienia leku. Poniżej podano najczęściej pojawiające się działania niepożądane - w przypadku ich nasilenia lub pojawienia się innych, należy zasięgnąć porady lekarza.
W trakcie leczenia mogą pojawić się, charakterystyczne dla tej grupy leków objawy, takie jak: suchy, utrzymujący się kaszel, bóle i zawroty głowy, osłabienie lub uczucie zmęczenia, niedociśnienie, niedociśnienie ortostatyczne.
U niektórych pacjentów może wystąpić obrzęk kończyn, twarzy, warg, gardła i krtani.
W takim przypadku należy przerwać przyjmowanie preparatu oraz zastosować leczenie podtrzymujące.
Czasem mogą wystąpić: omdlenia, nudności, wymioty, biegunka, wysypki skórne (pokrzywka), kurcze mięśniowe.
Odnotowywano również: niedokrwistość, zmniejszenie liczby płytek krwi (trombocytopenia), zmniejszenie liczby krwinek białych we krwi obwodowej (leukopenia) oraz w pojedynczych przypadkach zmniejszenie liczby granulocytów obojętnochłonnych we krwi (agranulocytoza).
Wysypki skórne, obrzęk naczynioruchowy oraz zmiany w obrazie krwi są wskazaniem do zaprzestania leczenia enalaprylem.
Są możliwe zmiany wartości parametrów laboratoryjnych: zwiększenie stężenia enzymów wątrobowych (transaminaz) i bilirubiny, zwiększenie stężenia potasu i sodu, przemijające zwiększenie stężenia kreatyniny i mocznika w surowicy krwi.
| Dawkowanie | Dawkę ustala lekarz.
Indywidualnie, zależnie od reakcji pacjenta.
Nadciśnienie tętnicze
U chorych nie otrzymujących leków moczopędnych zwykle początkowo 5 mg 1 raz na dobę. Dawkę należy korygować zależnie od reakcji pacjenta, zwykle stosuje się od 10 do 40 mg na dobę w 1 lub 2 dawkach podzielonych.
Na 2 -3 dni przed rozpoczęciem leczenia enalaprylem należy odstawić leki moczopędne. Jeśli odstawienie leku moczopędnego jest niemożliwe, należy rozpoczynać leczenie od dawki 2,5 mg na dobę.
U chorych z klirensem kreatyniny poniżej 30 ml/min. dawka początkowa wynosi 2,5 mg na dobę.
Niewydolność serca / bezobjawowa niewydolność lewej komory serca
Dawka początkowa 2,5 mg na dobę pod kontrolą lekarza.
W przypadku pacjentów z ciężką niewydolnością serca, leczenie powinno być rozpoczęte w szpitalu. Kolejne dawki powinny być stopniowo zwiększane do 20 mg i podawane jednorazowo lub w dwóch dawkach podzielonych, biorąc pod uwagę stan pacjenta.
Dostosowanie dawki enalaprylu powinno być prowadzone przez 2 lub 4 tygodnie. Ewentualne skrócenie okresu dostosowania dawki jest możliwe, jednak należy wziąć pod uwagę stan pacjenta.
Maksymalna dawka enalaprylu stosowana w badaniach klinicznych wynosiła 40 mg na dobę w dawkach podzielonych.
Nefropatia cukrzycowa (z mikroalbuminurią)
Zwykle zaczyna się od dawki preparatu 2,5 – 5 mg.
Następnie dawkę leku zwiększa się stopniowo do uzyskania optymalnego zmniejszenia albuminurii tak, aby jednocześnie nie obniżyć ciśnienia krwi poniżej 120/70 mmHg.
| Wskazania | * Wszystkie stopnie nadciśnienia tętniczego – samoistnego oraz naczyniowo-nerkowego zarówno w monoterapii, jak i w leczeniu skojarzonym,
* Leczenie niewydolności serca – w monoterapii oraz w terapii skojarzonej z lekami moczopędnymi nie oszczędzającymi potasu i jeżeli wskazane, z glikozydami naparstnicy,
* Zapobieganie objawowej niewydolności serca,
* Zapobieganie wieńcowym epizodom niedokrwiennym u pacjentów z dysfunkcją lewej komory serca,
* Nefropatia cukrzycowa (z mikroalbuminurią).
| Przeciwwskazania | Rozpoznana nadwrażliwość na enalapryl, nadwrażliwość na którykolwiek składnik preparatu lub inny inhibitor konwertazy angiotensyny. Obrzęk naczynioruchowy po zastosowaniu inhibitorów konwertazy w wywiadzie. Ciąża.
| Interakcje | Pacjent powinien poinformować lekarza o rodzaju przyjmowanych leków.
Enalapryl i leki moczopędne, środki zmniejszające stężenie sodu w surowicy krwi stosowane jednocześnie, mogą nadmiernie zmniejszać ciśnienie tętnicze krwi.
Sole potasu, leki zwiększające stężenie potasu w surowicy (spironolakton, amilorid, triamteren) przyjmowane łącznie z enalaprylem mogą powodować nadmierne zwiększenie stężenia potasu w surowicy krwi. Niesteroidowe leki przeciwzapalne hamują hipotensyjne działanie enalaprylu. Enalapryl zwiększa stężenie soli litu w surowicy krwi w przypadku jednoczesnego ich przyjmowania.
| Przedawkowanie | Zmniejszenie ciśnienia spowodowane przedawkowaniem wymaga podania soli fizjologicznej we wlewie dożylnym. W poważnych przypadkach konieczne jest leczenie w warunkach intensywnej terapii.
| Wpływ na zdolność prowadzenia pojazdów mechanicznych i obsługiwania urządzeń mechanicznych w ruchu | Enalapryl nie wywiera ujemnego wpływu na wymienione wyżej czynności. Jednak z uwagi na mogące wystąpić działania niepożądane (np. zawroty głowy, senność), pacjent powinien poradzić się lekarza co do wykonywania tych czynności.
| Ciąża i karmienie | Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno zażywać leku w okresie ciąży. Preparat przenika do mleka matki. Zamiar stosowania leku podczas karmienia piersią należy omówić z lekarzem.
Nie stosować enalaprylu w okresie ciąży, z uwagi na możliwość wystąpienia zaburzeń rozwojowych u płodu i noworodka. W przypadku podejrzenia ciąży, należy natychmiast przerwać podawanie preparatu. Jeżeli stosowanie leku jest konieczne u kobiet karmiących, należy przerwać karmienie piersią.
| Przechowywanie | Chronić od światła i wilgoci.
Przechowywać w temperaturze pokojowej, tj. od 15°C do 25°C.
Przechowywać w miejscu niedostępnym dla dzieci.
Przed zastosowaniem leku należy sprawdzić datę ważności na opakowaniu, nie stosować leku po upływie terminu ważności.
| Opakowania | tabletki 5 mg á 20 szt.; tabletki 20 mg á 20 szt.
20 tabletek po 5 mg, 10 mg lub 20 mg 30 tabletek po 5 mg, 10 mg lub 20 mg 60 tabletek po 5 mg, 10 mg lub 20 mg
|
 |
linki sponsorowane, reklamy |
 |
drugs and supplements
|
|
|
|
|
 |
 |
 |
|