 | BACTRIM | |
|
| Nazwa międzynarodowa: | Co-trimoxazole |
| Substancje czynne leku: | Sulfametoksazol
Trimetoprim
|
| ATC: | J01EE
|
| Forma leku: | iniekcje dożylne 19,2 mg/ml; iniekcje domięśniowe 9,6 mg/ml.
syrop 240 mg/5 ml, tabletki 480 lub 960 mg
|
| Inne leki związane ze schorzeniami | Infekcje bakteryjne Oskrzeli zapalenie Rzeżączka
|
| Zawartość | substancje czynne - trimetoprim, sulfametoksazol.
1 tabl. zawiera 480 mg kartimoksazolu (80 mg trimetoprimu i 400 mg sulfometoksazolu). 1 tabl. forte zawiera 960 mg kartimoksazolu (160 mg trimetoprimu i 800 mg sulfometoksazolu). 5 ml syropu zawiera 240 mg kartimoksazolu (40 mg trimetoprimu i 200 mg sulfometoksazolu).
|
| Sposób działania | Bactrim uniemożliwia bakteriom syntezę kwasu foliowego, bez którego funkcje życiowe bakterii są bardzo ograniczone. Bakterie przestają się namnażać i giną.
|
| Zastosowanie | Zakażenia dróg oddechowych - zapalenie oskrzeli, płuc. Zapalenie zatok przynosowych. Stany zapalne dróg moczowych oraz narządów płciowych (również na tle rzeżączkowym). Bakteryjne zakażenia przewodu pokarmowego.
|
| Ostrzeżenie | Bactrim nie może być stosowany u osób uczulonych na lek, a także u pacjentów z chorobami wątroby oraz krwi. Leczenie należy przerwać i skontaktować się z lekarzem w razie wystąpienia wysypki. Pacjenci z zaburzoną funkcją nerek powinni powiadomić o tym lekarza przed rozpoczęciem kuracji Bactrimem. Oczekiwany skutek leczenia może ulec zmianie, jeśli preparat stosuje się jednocześnie z innymi lekami. Bactrimu nie należy podawać łącznie z Aspiryną lub innymi lekami zakwaszającymi mocz.
Preparat należy stosować ostrożnie pacjentom w podeszłym wieku.
U pacjentów w podeszłym wieku lub dodatkowo obciążonych: np. z upośledzeniem czynności nerek i/lub wątroby, wzrasta ryzyko wystąpienia poważnych działań niepożądanych. Preparatu nie należy stosować, z wyjątkiem szczególnych przypadków, u pacjentów z poważnymi chorobami hematologicznymi. Z powodu możliwości wystąpienia hemolizy, preparat nie powinien być stosowany u chorych z niedoborem G6 PD. W przypadku przedłużonego lub długotrwałego podawania należy regularnie kontrolować obraz krwi obwodowej, diurezę i parametry funkcji nerek. Pacjentom z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny 15-30 ml/min.) zaleca się zredukowanie dawki do połowy.
|
| Działania niepożądane | >1/100- Zaburzenia przewodu pokarmowego - mdłości, wymioty biegunka. Zapalenie języka, zapalenie błon śluzowych jamy ustnej. Gorączka. Wysypka i świąd.
1/1000- <1/1000- Poważne zmiany w obrazie krwi. Zakłócenia w czynności wątroby i nerek. Aseptyczne zapalenie opon mózgowych. Zapalenie jelita grubego. Ostre zapalenie trzustki. Nadwrażliwość na promienie ultrafioletowe. Syndrom Stevensa-Johnsona, martwica skóry. Żółtaczka. Uszkodzenie nerek. Halucynacje.
W zalecanych dawkach jest zazwyczaj dobrze tolerowany. Notowano rzadkie przypadki zapalenia wątroby, trzustki i pojedyncze przypadki rzekomobłoniastego zapalenia jelit i niewydolności nerek. W rzadkich przypadkach jest odpowiedzialny za rumień wielopostaciowy, zespół Stevens-Johnsona i toksyczną nekrolizę naskórkową (zespół Lyella). Występujące czasem zmiany hematologiczne w większości przypadków są łagodne i bezobjawowe oraz ustępują po przerwaniu leczenia. Najczęściej pojawia się leukopenia, neutropenia, trombocytopenia. Bardzo rzadko pojawia się agranulocytoza, anemia megaloblastyczna, pancytopenia lub czerwienica. Bardzo rzadko opisuje się nacieki w tkance płucnej. W rzadkich przypadkach opisuje się aseptyczne zapalenie opon mózgowych oraz objawy rzekomooponowe. W przypadku wystąpienia objawów niepożądanych, leczenie należy przerwać.
|
| Dawkowanie | Dawkę ustala lekarz. Zależy onaod wagi ciała pacjenta, a także od rodzaju oraz nasilenia infekcji. Zastrzyki wykonuje wyłącznie służba zdrowia, która udziela bliższych informacji o leku.
Doustnie. Dorośli i dzieci powyżej 12 rż.: 2 tabl. (1 tabletka forte) co 12 h. Dzieci powyżej 6 tygodnia życia: syrop 6 mg TMP/kg mc. i 30 mg SMZ/kg mc. na dobę.
|
| Wskazania | Zakażenia wywołane przez drobnoustroje wrażliwe. Zakażenia górnych i dolnych dróg oddechowych, głównie wywoływane przez Haemophilus influenzae, Streptococcus pneumoniae, Moraxella catarrhalis. Ostre i przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozstrzenie oskrzeli, pneumocystoza. Zapalenie zatok i ostre zapalenie ucha środkowego. Ostre i przewlekłe zakażenia układu moczowego i gruczołu krokowego. Zakażenia przewodu pokarmowego. Zakażenia narządów płciowych u kobiet i mężczyzn. Inne zakażenia bakteryjne, np. nokardioza.
|
| Przeciwwskazania | Przeciwwskazany u chorych z niewydolnością wątroby oraz u chorych z niewydolnością nerek (klirens kreatyniny <15 ml/min.), gdy nie ma możliwości oznaczenia stężenia leku w osoczu. Preparatu nie wolno stosować u chorych, u których w wywiadzie występuje nadwrażliwość na sulfonamidy lub trimetoprim. Leku nie należy stosować u wcześniaków i niemowląt w czasie pierwszych 6. tygodni życia.
|
| Interakcje | U pacjentów w podeszłym wieku otrzymujących równocześnie leki moczopędne, zwłaszcza z grupy tiazydów, zwiększa się częstość występowania trombocytopenii ze skazą krwotoczną. Preparat może przedłużać czas protrombinowy u chorych otrzymujących antykoagulanty (np. warfarynę). Preparat może hamować wątrobowy metabolizm fenytoiny. Sulfonamidy wypierają metotreksat z połączeń z białkami. Preparat może zmniejszać zapotrzebowanie na środki obniżające poziom glukozy w surowicy.
|
| Przedawkowanie | Przy ostrym przedawkowaniu mogą pojawić się nudności wymioty, bóle i zawroty głowy, zaburzenia widzenia, zaburzenia umysłowe. W zależności od objawów rozważa się płukanie żołądka, prowokowanie wymiotów, diurezę forsowaną. W przypadku przewlekłego przedawkowania i pojawienia się zaburzeń w obrazie krwi, wymagane jest zastosowanie odpowiedniej terapii.
|
| Ciąża i karmienie | Istnieje prawdopodobieństwo, że preparat oddziałuje na płód. Nie wolno zażywać leku w okresie ciąży.
Preparat przenika do mleka matki. Zamiar stosowania go podczas karmienia piersią należy omówić z lekarzem.
Zarówno TM, jak i SMZ przenikają przez barierę łożyskową oraz przechodzą do mleka matki. Dlatego też lek może być stosowany w ciąży i w okresie karmienia piersią jedynie w przypadkach, gdy korzyść dla matki przeważa nad potencjalnym zagrożeniem dla dziecka. Kobietom w ciąży zaleca się jednoczesne przyjmowanie 5-10 mg kwasu foliowego dziennie.
|
| Opakowania | iniekcje dożylne 19.2 mg/ml
1 ampułka a 5 ml; iniekcje domięśniowe 9,6 mg/ml 1 ampułka a 5 ml.
|
WYKOP
GOOGLE
BLIPNIJ
STUMBLEUPON
WYSLIJ
